Toen Corina Wisse zich verdiepte in toegankelijkheid, realiseerde ze zich dat ze veel dingen al goed voor elkaar heeft in haar slagerij. “En binnenkort pakken we met de verbouwing de laatste grote obstakels aan. Mensen moeten zich hier op hun gemak voelen.”
Slagerij Wisse in het Brabantse Huijbergen bestaat al 110 jaar. “Mijn overgrootvader heeft het slagersbedrijf opgestart en het is altijd in de familie gebleven. Met dertien kinderen was het niet vanzelfsprekend dat ik mijn vader ging opvolgen. Bovendien werd het slagersvak in de familie toch als mannenwerk gezien. Ik werk nu zes jaar in de zaak en sinds 2018 ben ik de eigenaar. Ik ben trots dat ik de familietraditie kan voortzetten.”
“Nederland vergrijst, en onze regio ook. Dat betekent dus meer mensen die slecht ter been zijn en een rollator of rolstoel hebben. Mijn winkel heeft een vrij hoge opstap en een zware deur. Dat is echt een obstakel. Ik vind het vreselijk om te zien dat minder-valide mensen hierdoor niet goed naar binnen kunnen. Iedereen moet toch gewoon zijn boodschappen kunnen doen?”
“De opstap gaat er daarom bij de verbouwing uit. En de zware duwdeur wordt vervangen door een schuifdeur. Ook de toonbank wordt aangepast, zodat mensen makkelijker kunnen afrekenen en de prijskaartjes beter kunnen zien. We pakken de verbouwing echt grondig aan: van de gevel tot de werkplaats waar de worsten worden gemaakt. De doorgang wordt breder zodat er een betere route is voor mensen in een rolstoel. Maar ook voor klanten met een kinderwagen, zij lopen tegen dezelfde obstakels aan.”
De prijskaartjes heb ik al aangepast. Ze zijn nu veel duidelijker en het lettertype is groter. Daardoor zijn ze beter leesbaar voor slechtziende klanten.”
“Het betaalgedeelte op de toonbank is vrij hoog. Het pin-apparaat heb ik met zuignapjes op het glas gezet. Op borsthoogte, zodat iedereen er goed bij kan. Kleine mensen, maar ook klanten die in een rolstoel zitten of een rollator hebben. Een simpele aanpassing, die ontzettend wordt gewaardeerd door klanten.”
“Ik heb nog nooit een klant gehad die een assistentiehond mee naar binnen wilde nemen. Gelukkig maar, moet ik eerlijk zeggen. Ik weet dat ik de hond zou moeten toelaten omdat de klant er afhankelijk van is. Maar ik zou er moeite mee hebben omdat de hygiëne erg belangrijk is in een slagerij. Ook voor de andere klanten kan het vervelend zijn. Lastig hoor!”
“We zijn een ambachtelijke slagerij. Het pletten van schnitzels doen we bijvoorbeeld nog met een hakmes op een hakblok, net zoals mijn opa dat vroeger deed. Een slechthorende klant vertelde ons dat dat geluid heel vervelend is voor mensen met een gehoorapparaat. Dat was echt een eye-opener. Het is een kleine moeite voor ons om het zo te plannen dat de klanten er geen last van hebben. Ook met de verbouwing zullen we hier rekening mee houden.”
“Mijn website is volgens mij niet goed toegankelijk. Eigenlijk zou hij dat wel moeten zijn, een website is tegenwoordig echt het visitekaartje van een bedrijf. Ik ga daar eens met met webbouwer naar kijken. In de winkel zelf zie ik hoe mensen reageren, bij de website zie ik dat natuurlijk niet. Daardoor ben ik mij er minder bewust van.”
“Kort geleden heb ik de website MKB Toegankelijk doorgespit. Daar heb ik een heel aantal praktische tips gevonden. En het werd mij duidelijk dat ik een veel dingen al best goed doe. Ik ben ondernemer, ik wil graag het beste voor de klant. Het voelt als falen als ik een klant niet kan helpen! Als ik zelf ergens kom, wil ik mij ook welkom voelen. En vind ik het fijn als iemand even helpt om boodschappen in mijn tas te doen.”